W objęciach starych drzew...

Szukając inspiracji do napisania tekstu oraz będąc w dalszym ciągu pod wpływem świetnej płyty Riverside, przeglądam zdjęcia z ostatnich wyjazdów. Od razu uwagę przykuwa jeden obrazek, zdjęcie zrobione na szlaku na Tarnicę. Stare, usychające drzewo wyłania się na tle pięknych połonin. Jest w nim coś magicznego, na swój sposób pięknego.

Na szlaku na Tarnicę

 Historię można sobie dopowiedzieć samemu, granicą jest tylko nasza wyobraźnia. A co jakby ta cała scena działa się gdzieś w przyszłości... Mały chłopiec znajduje stare zdjęcie...

Gdzieś na szlaku.

Inspirację można znaleźć wszędzie, kryje się w prostych obrazkach, chwilach, dniach, godzinach, wystarczy szerzej otworzyć oczy i dać się ponieść swojej wyobraźni.

No i jest...

"W objęciach starych drzew"

Ukryty gdzies niespokojny sen, lament nocy i nadchodząc dzień.
Stare drzewa mocno kołyszą się, gdzieś w oddali wciąż ten metaliczny dźwięk.

Znalazłeś je... stare zdjęcie, które dawno straciło swój blask.
Zapisana historia sprzed wielu lat.

Pamietam rwąca rzekę i teatr spadających gwiazd.
Dziś tego miejsca nie znam, pode mną skrawki zostawionych spraw.

Opuszczone domy jak z kart rozpadają się,
w korytarzach bloków już tylko wiatr przechadza się.

W ruinach miast puste podwórka śpią,
szaleją anomalie, industrialna jesień pomalowała wszystko rdzą.

Wokół pył i piach, stalowych ptaków śpiew,
znów chcemy wtulić się w objęcia starych drzew.
W nich dawny spokój, dotyk minionych lat,
już dalej zwykłe złomowisko, brudny, stary świat.

Dzika przyroda pochłania wszystko,
naprawia nasze błędy, grzebie ten smutny świat...